Şimdi sen evde değilsin ya. Ben tek başımayım ya. Sanma ki sessiz ev.
Çamaşır makinesi fırfır dönmekte, kanalları değiştiren kimse yok ama TVmiz açık, bulaşıklar da tamam,tüm kültablaları kullanıma hazır senin için. artık salona yanına gelebilirim ama çalışma odasında, bilgisayar başındayım. Çok ses var ama tık yok aslında.Yalnızım ya...Ağlamaklıyım ya...
"Kocaman bir bardak su verir misin?" diye seslendin sanki içerden...?
Özledim ama ben yaa...24 saat bile olmadı daha oysa.
4 yorum:
ne güzel anlatmıssın yanlızlıgı
Merhaba Işıl,
teşekkür ederim...eşim iş seyahatinde,kaldım bir başıma:(
okurken birden bire hissetmişliklerim geldi aklıma,
ne tuhaf,
başkaların da kendimize dair hissiyatlar bulmak da hoş hissettiriyor bir yandan...
aynen öyle Fosi :) tanıdık birini bulmuş gibi oluyor insan...
Yorum Gönder