Acayip okumak istiyorum herkesin blogunu,yaşamını,hissettiklerini,güldüklerini.Ama bunun sonu yok yaa.Bir alıp gidiyorum başımı tutana aşk olsun.Aynı kitap okurken ki gibi.Sonuna kadar gitmek isitiyorum.Sonra DANNN !!! Saat ilerlemiş,işler birikmiş,telefon çalıyor,vs...Bu koşturmacalar bazen POOFFF dedirtiyor yaniii.Şöyle hiç birşeye yetişmeyecek olmanın verdiği huzurla geçsem o blogdan diğerine,yapsam planlarımı ve de uygulasam:) Sonra dolansam sokaklarda boşboş,gezsem tektek arkadaşlarımı,annemle ordan burdan şurdan konuşsak,kocacımla bir DVD bitirsek diğerine geçsek,saat sesini çıkartmasa...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder