Öncelikle babaannemi, canım süper babaannemi. Çok uzun zamandır mücadelede,bir doğruluyor, bir güçsüz kalıyor,bir kazanan olmuyor. Onu hiç bu hallerde göreceğim aklıma gelmezdi,kim gelir ki zaten?
Çekeceği varmış ne kadar kaderci bir yaklaşımsa ve insan bunu kabullenebiliyorsa; sorgulamadan da edemiyor "bunları yaşamak zorunda mıydı?" diye... Zor gerçekten çok zor... O belki şuan hiçbirşeyi farkında değil ama onu bekleyen bizlere çok zor! Telefonun çalmasını hiç istemez mi insan,ben son bir aydır istemiyorum...
Kendi ailemden de beklemedeyim... Belki mucizeler...ama olsun ümit güzel şey. Belki bir gün pat diye herşey .... Olur mu olur! Baştan almak mümkün olmaz belki ama en azından telafi etmeye çalışmak olumlu hareketler yaratabilir ruhumuzda.
Dediğim gibi her yönden beklemedeyim,işimden de :) Emeklerim beğenilerle,kazançla geri dönsün bana istiyorum.
Kendimden de var tabii. Mesela vücudumun bu kadar yediklerime hassas davranmayıp,bir kısmından kurtulmayı kabul etmesi, beynimin içinde onlarca düşüncenin aynı anda konuşmaması ve söyleyeceklerini benim yalnız,en boş zamanıma saklamaması önemli rica olunur !
Eşimden de bekledimlerim var; sigarayı bırakması, bu kadar keskin köşeleri olmaması,kilo vermede destek ve eşlik etmesi :)
Arkadaş ve dostalarım ise sağolsunlar,onlar her zaman varlar ve beni beklerler :))
"insanın buyudukçe mi artıyor dertleri?yoksa insan buyudukçe mi anlıyor gerçekleri? Özdemir Asaf
4 yorum:
Babaannene acil şifalar diler, beklentilerinin gerçekleşmesini temenni ederim..
canım benim acil şifalar dilerim babanene :( su aksın yolunu bulsun sıyrıl tüm sıkıntılarından bir an önce inşallah...
reyhane; saol şifa dileklerin için,beklentiler hep vardır,ama olur olmaz hep beraber görücez :)
neslim; teşekkür ederim... :( yirim güzel lafını,insallah tatlım.
Yorum Gönder