tOnTonUMa...

Tontonum benim...
Ya derneğe gidecektir,ya misafirleri gelecektir,ya gezisi vardır... Durmaz,hareketlidir,hemen halletmelidir. Araba kullanmaz,ama sen kullanırken ordan gir burdan gir güya tüm yolları bilir! Elmalı poğaçası,irmik tatlısı,kalburabastı tatlısı ve küçüklüğümüzde yedirdiği şekerli yoğurdunu değişmem hiçbirşeye :)
Kiloluludur(anne tarafı genlerimizde var bu meyil anlayacağınız) ama süslüdür; saçı şekilli yüksek ihtimal fönlü,tırnakları ojeli, çanta ayakkabı uyumludur her daim. Asker eşidir ama çok neşelidir,çok konuşkandır.

Düşmüş bugün...Çok şükür iyi...Banyodan çıkmak üzereyken çalan telefona dedem duymaz diye yetişmeye çalışmış,telaşından yani,hopp ayaklar kaymış,kafa çarpılmış! Şu an sadece alnında dikişli,sargılı bir yarık var. Sargısı yalnız yarasını kapatıyor ama yarın günü varmış;" neyse ben yarın pansumanda küçülttürürüm bunu" diyor. Teyzeme de tembihliyor; " e artık yarın bana bir yardım edersin de bir poğaçam eksik,onu da sen yaparsın". Ne diyim ben? İyi ki böylesin, iyi ki oflayıp,poflamıyorsun.Neden benim başıma geldi diye söylenmiyor, cuma günkü gezini düşünüyorsun.

Tontonum benim...
Canım Anneannem,seviyorum seni...

not: çok söyleniyorum hükümete falan ama allah devlete de zeval vermesin,tek kuruş ödemeden çıktılar,bir de şöyle birşey var,devlet hastanesine de sağ giren zor nefes alarak çıkıyor yani...